[ฅนสองเล]

ที่มา www.Change.org
โดย เพทาย กันนิยม

จากเหตุการณ์สะเทือนขวัญที่น้องการ์ตูน หรือ ด.ญ.อธิตยา เพ็ชรดอน อายุ 6 ขวบ ถูกลักพาตัวและถูกทำร้ายจนเสียชีวิต ขณะไปเที่ยวงานวงดนตรีลูกทุ่งกับครอบครัวย่านซอยแบริ่ง บางนา ซึ่งหากรวมระยะเวลาในการหายตัวไปของน้องการ์ตูนภายหลังจากที่แจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ และผ่านกระบวนการติดตามจากศูนย์ข้อมูลคนหายมูลนิธิกระจกเงา และเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมแล้วใช้เวลากว่า 1 อาทิตย์ และกว่าจะพบน้องการ์ตูนก็กลายเป็นศพไปแล้ว

หากไล่เรียงเหตุการณ์การหายตัวไปของน้องการ์ตูน เราจะเห็นถึงกระบวนการในการติดตามของเจ้าหน้าที่ที่ทุกฝ่ายร่วมมือกันทำอย่างเต็มที่ แต่ก็พบเห็นปัญหาอุปสรรคใหญ่ คือหน่วยงานที่ติดตามเด็กหายกลับเป็นองค์กรพัฒนาเอกชนอย่างมูลนิธิกระจกเงา ที่เป็นหลักในการประสานกับทุกฝ่ายให้ช่วยเหลือในการติดตามคดีนี้ ซึ่งในแง่ขององค์กรพัฒนาเอกชนอาจจะมีข้อจำกัดในหลายด้าน ทั้งเรื่องกำลังคน และเรื่องอำนาจที่จะขอพยานหลักฐานจากภาครัฐ จึงทำให้หลักฐานสำคัญที่ระบุถึงการหายตัวไปของน้องการ์ตูน ตกมาถึงมือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องล่าช้า

พวกเรารู้สึกสะเทือนใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น และคิดว่าทุกคนที่มีลูกหลานก็คงจะรู้สึกสะเทือนใจกับเหตุการณ์ดังกล่าวเช่นกัน ดังนั้นเราขอเรียกร้องให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ซึ่งเป็นหน่วยงานหลักในการรับผิดชอบเรื่องนี้ จัดตั้งศูนย์ติดตามคนหายของภาครัฐขึ้นมาอย่างเป็นรูปธรรม โดยจัดสรรงบประมาณ จัดหาเจ้าหน้าที่ที่มีความเชี่ยวชาญในการติดตามคนหายโดยเริ่มติดตามจากกรณีเด็กหายเป็นอันดับแรก เพราะถ้าเรามีศูนย์ติดตามคนหายของภาครัฐขึ้นมา กระบวนการในการติดตามเด็กหายจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และจะเป็นการลดความสูญเสียที่จะเกิดขึ้นกับทั้งตัวเด็กและครอบครัว

ที่ผ่านมาเราเห็นว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถจัดตั้งศูนย์ติดตามรถหาย โดยมีการเปิดสายด่วน การแชร์ข้อมูลผ่านเว็บไซต์ และโซเชียลมีเดีย พร้อมกันนี้ยังมีเจ้าหน้าที่ประจำที่คอยติดตามรถหาย ดังนั้นคงไม่เป็นการยากเกินไปที่จะสร้างศูนย์ติดตามคนหายขึ้นมาอย่างจริงจังเสียที[/b

ร่วมลงชื่อรณรงค์ให้ สตช.จัดตั้งศูนย์ติดตามคนหายของภาครัฐ ได้ที่ www.Change.org