ข้อมูลจากเฟซบุ๊ค ลูกเสือหมายเลขเก้า
ผมลงภาพนี้เมื่อวานและเขียนสั้นๆว่า"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน"
วันนี้ มาเสริมรายละเอียดจากข้อมูลข่าวครับ
บัณฑิตคนนี้ชื่อ""น้องน้อย-อภิรดี โปร่งใจ" อายุ 28 ปี พิการกล้ามเนื้ออ่อนแรง ต้องนั่งรถเข็นเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรเมื่อวันที่ 8 มีนาคม
"หนูต้องใช้เวลาเรียนถึง 5 ปี กว่าจะสำเร็จ แม้จะเหนื่อยล้า แต่ก็คิดเสมอว่า ต้องมุมานะ ต้องขยัน ต้องสู้ ต้องไม่ท้อ" น้องน้อย ผู้เกิดมาอาภัพเเพราะพิการทางสมองและกล้ามเนื้ออ่อนแรง ทำให้ไม่สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติเหมือนคนทั่วไป
"กว่าจะมาถึงจุดนี้ ลำบากแสนสาหัส เพราะไม่สามารถเขียนหนังสือได้ ต้องให้พี่เลี้ยง เพื่อนๆ และคนรอบข้างช่วยอ่านหนังสือให้ฟังเพื่อจดจำตำราเรียน แม้สมองจะช้ากว่าคนอื่น แต่ก็มุมานะ เวลาสอบได้รับความกรุณาจากคุณครูช่วยเป็นล่ามเขียนคำตอบส่งอาจารย์ แม้จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหน ก็อยากเรียนให้จบปริญญาจะได้เป็นที่ภาคภูมิใจของคุณพ่อคุณแม่ เพราะคิดเสมอว่า อยากให้ตัวเองเป็นแรงบันดาลใจถึงญาติๆและบุคคลที่มีร่างกายปกติ แต่ไม่ยอมเรียนหนังสือหรือท้อแท้ในชีวิต เพื่อฝ่าฟันปัญหาอุปสรรคให้สำเร็จเหมือนหนู"
สำหรับการเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรครั้งนี้ เธอเล่าว่า"ตื่นเต้นมาก"ตั้งแต่ทราบผลสอบผ่าน และจะได้เข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี แต่ก็ตั้งใจซ้อมทั้งที่เกร็งมาก เพราะกลัวพลาด
"พอถึงเวลาสำคัญในชีวิต ตอนที่หนูนั่งรถเข็นหน้าพระพักต์ท่านก็ไม่กล้าสบตา พอเสี้ยววินาทีสำคัญก็พยายามยื่นมือไปรับปริญญาบัตรถึง 2 ครั้งแต่พระองค์คงเห็นว่าหนูรับไม่ถนัดเลยโน้มพระองค์ลงมา และถามหนูว่า"รับสองมือได้มั๊ย" ก่อนที่จะช่วยนำใบปริญญาใส่มือหนู หนูก็ขนลุกทันที รู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้น โลกหยุดหมุน มีแต่ความรู้สึกปลาบปลื้มในหัวใจ จนบอกไม่ถูก..."
ไม่เพียงแต่"น้องน้อย"เท่านั้นที่ปลาบปลื้ม แต่ผมเชื่อว่าทุกคนที่เห็นภาพนี้ ต่างก็ปลาบปลื้มและพร้อมเปล่งเสียง"ทรงพระเจริญ"พร้อมกัน